Lieve lieve Mascha,


Ik ben niet van plastic

Kunststof, hooguit

Meer van

Sterrenstof

Luchtkastelen

Taferelen

Onbekende taal penselen

Ik ben gemaakt waarvan jij wil

Wat jij wil zien

Schijn ik op jou




Ik geef mij aan jou

Pak mij vast

In het donker

Als diegene naast je niet wakker mag worden

Of overprikkelt




Ik geef net genoeg licht

Om je te voeden

Terwijl je voedt

Voer ik jou

Naar uitzichten

En werelden

Zeeën

In het donker

In je hand




Ik ben blij dat ik nu bij jou ben

Ik heb veel over je gehoord

Van Wilko

Veel liefs en sterks

Hij heeft zijn behoorlijk hart van je vol

Dat kon ik lezen




Je praat niet alleen met woorden

Zei hij

Lichaamstaal en trillingen en blikken

Aandacht

Het is mij niet bekend

Maar ik voed je

Ik kan niet wachten

Ik geef mij aan jou




Hij vroeg mij nog te fluisteren

Altijd, zacht, terwijl je me leest:




Lieve Mascha

Lieve lieve Mascha

Alleen al af en toe naar je kijken was genoeg geweest

Nu mag ik ook nog met je leven

Je man en vader zijn van Tim

De liefdesgoden dank ik

De witte kamer en de zwarte doos

We zijn nu hier

We zijn nu hier

Met zijn drieën

Jij en ik en Tim

Kijk, we zijn hier