Marker
                               

||. DE WERELDVERGADERING

ORKATER  // naar een idee van WILKO STERKE

regie MICHIE DE REGT tekst RAOUL HEERTJE // SANNE VAN DER BRUGGE // met TOBIAS NIEROP, BART SIETSEMA JADE OLIEBERG, MARIT HOOIJSCHUUR, SARAH JANEH, KORNEEL DE FRANCQ

Beste wereldbewoner,
Dit is uw officiële uitnodiging voor de allereerste wereldvergadering.  
Het is gelukt. Eindelijk! Op Terschelling passen we precies. De logistiek is zo goed als rond.  Als u zich zorgen maakt over uw huis dat leeg staat, uw bedrijf dat stil valt, dat u de dingen onbeheerd achter moet laten; wees niet bang, we zijn straks allemaal bij de wereldvergadering. Dus er kan niks gebeuren.
Voor de duidelijkheid: Iedereen zal aanwezig zijn. Dat betekent dat wie er niet bij is, ook niet bestaat. Niet komen is daarom geen optie.

We moeten even praten. Maar dan wel met z’n allen. Namens het comité, alle goeds en we zien uit naar uw komst.


Orkater nodigt u uit voor de eerste wereldvergadering. O.a. Raoul Heertje en Sanne Vanderbruggen (BOG) tekenen voor de agenda; monologen, dialogen, brieven en gedichten. Ingekomen stukken of ‘wat verder nog ter tafel komt’: Dat is aan u.

Regisseur Michiel de Regt en componist Wilko Sterke geven samen met zes jonge makers en zangers deze eerste wereldvergadering vorm.



NRC ★★★★
“De tekst is scherp en humoristisch. Hadden we God niet moeten uitnodigen? De wereldvergadering is alles wat je hoopt van een festivalvoorstelling: de tomeloze energie van de zes acteurs, goed uitgevoerde nummers en een prachtig samenspel tussen voorstelling en omgeving.”

TROUW★★★★
De voorstelling 'De wereldvergadering' heeft alles wat een Oerolvoorstelling nodig heeft: er is muziek, theater, humor, ze raakt aan maatschappelijke pijnpunten als arm en rijk, ras, gender, religie en gebruikt de natuurlijke omgeving optimaal

Theaterkrant ★★★

“De korte sketches worden afgewisseld met uiteenlopende (maar steevast sterke) muzikale intermezzo’s (de muzikale leiding komt van Wilko Sterke, die een kilometer verderop Stones in his Pockets staat te spelen)”

“Uiteindelijk zijn we allemaal die vergeten astronaut, omgeven door leegte, mijlenver verwijderd van een ander en niet in staat daar ook maar iets aan te doen.”